چلغوز: آجیل خوشمزه
چلغوز یک نوع میوه کاج است که در مناطق هیمالیا، پاکستان و افغانستان رشد می کند. این میوه غنی از فیبر، پروتئین و پتاسیم است که به انرژی بدن کمک می‌کند. اغلب اشتباهی واژه چلغوز را با اصطلاح‌های ناسزا در گفتگوها اشتباه می‌کنند. ولی واقعاً چلغوز یک نوع آجیل مفید است که طعم شبیه به بادام و پسته دارد.
در ایران، چلغوز به عنوان یک دانه موردعلاقه بسیاری از مردم است و در فروشگاه‌های خشکبار در سراسر کشور قابل دسترسی است. این دانه دارای رنگ قهوه‌ای بوده و برای خوردن طعم ویژه‌ای دارد. از گذشته تاکنون، شهرهایی مانند شیراز و اراک به عنوان قطب مصرف چلغوز شناخته می‌شدند، اما امروزه در استان گیلان نیز این محصول به صورت گسترده کشت می‌شود.
ویژگی‌های چلغوز
چلغوز دارای چربی، اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب غیراشباع مفید است. روغن موجود در آن مشابه با روغن زیتون است و مفید برای کاهش کلسترول بد، حفظ سلامت قلب و پیشگیری از حملات قلبی است. نام علمی چلغوز “pinus gerardiana” به یاد کاپیتان “پاتریک جرارد” است که این گونه کاج را برای اولین بار از هند به بریتانیا آورد و در آنجا کشت کرد.
کاشت چلغوز
برای کاشت بذرهای چلغوز، خاک‌های سبک، فقیر شنی و PH خنثی تا اسیدی مناسب هستند. برای رشد بهتر، بذرهای چلغوز بهتر است در گلدان‌ها در دمای مناسب نگهداری شوند. همچنین، می‌توان با قلمه زنی این گیاه را نیز پرورش داد و نهال‌های آن را به زمین اصلی منتقل کرد.
نهال‌های چلغوز، نیاز به دقت و مراقبت دارند تا به خوبی رشد کنند. مناسب است که این نهال‌ها در زمین‌های آماده و با کیفیت پرورش یابند و پس از ۱-۲ سال، به محیط طبیعی خود انتقال داده شوند. برای رشد بهتر، نهال‌ها به نور آفتاب نیاز دارند و محیط خشک و مرطوب به رشد آنها کمک می‌کند.
سایت منبع